Annelies de hertogh

Eén studie, drie talen

Wat doet een zeventienjarig meisje dat met een prijs voor het vak Duits op zak de deur van haar nonnenschool definitief achter zich dichtslaat? Haar marineblauwe rokken en hagelwitte blouses verbannen naar het verste hoekje van haar kleerkast en Russisch en Engels gaan studeren aan hetzelfde Departement Toegepaste Taalkunde waar Kameleons Ludo en Chriz hun talenknobbel aanscherpten. Ja maar, het titeltje spreekt over drie talen, horen we je denken. Klopt, want wie Vertaalkunde studeert, kent na vier jaar ook het Nederlands tot in de finesses. In 2001 trok Annelies de deur van de Mercator Hogeschool definitief achter zich dicht, met een prijs voor Russisch op zak.

De wondere wereld van de overheidscommunicatie

Na een stuk of wat baantjes en een korte periode als freelancer voor een uitgeverij in de meeting- en incentivewereld,  bekeerde Annelies zich in 2005 tot het ambtenarendom en werd ze een trouwe vazal van de Stad Gent. Voor Gentinfo verwerkte ze de versnipperde input van stadsdiensten tot glashelder geformuleerde informatiefiches. 7 jaar later ging ze met een encyclopedie aan kennis over haar stad aan de slag bij de kersverse Dienst Communicatie. Als copywriter bedenkt ze er tot op vandaag prikkelende campagneslogans en tovert ze long en short copy uit haar klavier voor offline en online kanalen. Als corrector en eindredacteur stelt ze paal en perk aan ambtenarees, trekt ze kromme zinnen recht en zet ze zonder pardon de bijl in jargon.  

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan: redactie, blogs, cursiefjes

Schrijven en de taalpurist uithangen doet Annelies lang niet alleen op de werkvloer. Ze redigeerde artikels voor Natuurpunt, was een jaar lang eindredacteur voor EVA Magazine en blogde over literatuur en de dingen des levens. Twee keer deed ze mee aan een cursiefjeswedstrijd en evenveel keer ging ze met de hoofdprijs aan de haal.  

Back to freelancing: literair vertaler, persklaarmaker... en copybeest voor Kameleons

In 2013 besloot Annelies gehoor te geven aan een oude roeping en haar halve boterham te gaan verdienen met literatuur. Als ze geen call to actions verzint voor de Gentenaars vertaalt ze samen met haar Nederlandse vertaalpartner Russische romans en maakt ze manuscripten en vertalingen persklaar. Begin 2017 zocht Ludo ervaren copywriters om zijn terrarium te bevolken. Sindsdien raakt ze ook als Kameleon haar creatieve ei kwijt.